Use of Fiber & SuperPlasticizer for concrete
ادامه خواندنالیاف پلی پروپیلن در استحکام بتن
الیاف پلی پروپیلن در استحکام بتن
CivilBeton
از جمله محاسن بتن های مسلح و دارای مقاومت بالا، بهبود خواص مکانیکی و کاهش نفوذپذیری ،مقاومت شیمیایی بالا در برابر عوامل مخرب و مقاومت در برابر ضربه های مکانیکی شدید می باشد. در کنار محاسن یاد شده ، شکنندگی و مقاومت کم در برابر حرارت و آتش از معایب بارز این گونه بتن ها محسوب می شود.از آنجایی که مقاومت و نرمی ، دارای نسبت عکس می باشند، بتن های با استحکام بالا از بتن های معمولی شکننده ترند.
شکست ناگهانی و شدید بتن بخاطر این مساله می باشد که انرژی جذب شده در فاز الاستیک بتن صرف ایجاد ترک و پخش شدن ترک ها نمی شود در نتیجه رشد ثابت ترک که منجر به شکست بتن می شود ، اتفاق نمی افتد.
ویژگی نفوذ ناپذیری بتن های با استحکام بالا مشکلاتی را در رابطه به مقاومت بتن در برابر آتش به همراه خواهد داشت.به هنگام آتش سوزی ،دمای بتن به سرعت افزایش می یابد. به علت وجود تعداد اندک روزنه های موئین ، آب که هنوز در بتن هیدراته نشده ،در فضای داخل بتن محبوس می شود. بدین ترتیب فشار بخار آب تولید شده از روزنه های موئین خارج نمی شود و منجر به تنش کششی داخلی شده، بدین ترتیب در سطح بتن ترک ایجاد خواهد شد.حتی مولکول های آبی که درگیر پیوند شیمیایی هستند نیز می توانند بخار شوند.
الیاف پلی پروپیلن باعث کاهش شکنندگی و افزایش مقاومت در برابر آتش خواهند شد. الیاف پلی پروپیلن در دمای 160 درجه سانتیگراد ذوب می شوند و در نتیجه به هنگام آتش سوزی کانال هایی را در بتن ایجاد می کنند. بدین ترتیب مایعات و بخار آب امکان خروج از داخل بتن را پیدا می کنند و فشار داخلی کاهش می یابد.
افزودن مقادیر اندک وزنی از الیاف پلی پروپیلن به بتن سبب بهبود خواص مکانیکی بتن می گردد. با توجه به استحکام کششی بالای این دسته از الیاف می توان ظرفیت بتن را با گذشت زمان بهبود بخشید و از تغییرات حجمی جلوگیری کرد.همچنین الیاف پلی پروپیلن از پیشرفت ترک ها جلوگیری به عمل آورده و همچون پلی در برابر انتشار آنها مقاومت می کند.با افزودن الیاف پلی پروپیلن به مخلوط بتن ، شاهد افت اسلامپ و کارایی بتن خواهیم بود.این مشکل با استفاده از انواع فوق روان کننده ها در کنار الیاف پلی پروپیلن قابل حل خواهد بود.
الیاف پی پروپیلن دارای سطح مخصوص بالایی بوده لذا باعث تقویت مکانیکی خمیر سیمان می شوند و بتن را اصطلاحا نگه می دارند.این امر در کنترل و جلوگیری از جداشدگی بتن های با کارایی بالا در زمان شوت از ارتفاع زیاد بسیار موثر می باشد.
بتن خود ترمیم شونده
بتن خود ترمیم شونده
CivilBeton
بتن خود ترمیم شونده اصطلاحاً به بتنی اطلاق میگردد که با وجود رطوبت و طی گذشت زمان، با توجه به استفاده از مواد افزودنی خاص در ساختار خود، از بروز ترکهای سطحی و افزایش آنها جلوگیری به عمل میآورد.
وجود ترک در بتن جز لاینفک این متریال میباشد و تمامی تمهیدات صرفاً جهت کاهش این پدیده در بتن میباشد. دلایل مختلفی از جمله آب رفتگی، خزش، تنشهای حرارتی و شرایط جوی میتواند باعث بروز ترک در سطح بیرونی بتن گردد.
جهت دستیابی به بتن خودترمیم شونده در گام اول، استفاده از بتن با نسبت و ابعاد سنگدانه های صحیح و همچنین رعایت میزان بهینه سیمان بسیار مهم میباشد. در گام بعد کنترل نسب آب به سیمان و جلوگیری از ورود آب اضافی به بتن میتواند در تعیین ویژگیهای بتن مؤثر باشد. استفاده از فوق روان کنندههای مرغوب پایه پلی کربوکسیلات جهت کاهش نسبت آب به سیمان و افزایش کارایی بتن و در ادامه افزایش مقاومت فشاری آن توصیه میگردد.
استفاده از میکروسیلیس ترجیحاً به صورت ژل شده در بتن، در مرحله اول سبب کاهش کسری فیلر بتن و افزایش نفوذناپذیری و مقاومت فشاری بتن خواهد شد. این بتن پس از گیرش نیز در ساختار خود شاهد واکنشهای شیمیایی میکروسیلیس با آهک آزاد بتن میباشد. ماده حاصل از این واکنش که به عنوان کلسیم سیلیکات هیدرات (C-S-H) شناخته میشود در طول زمان سبب افزایش مقاومت بتن و پر شدن برخی لولههای مویینه و ترکهای بتن میگردد. این واکنش ثانویه میکروسیلیس در بتن به نوعی عامل خودترمیم شوندگی بتن میباشد.
جلوگیری از باز شدن ترکها در بتن با استفاده از انواع الیاف بتن صورت میپذیرد. افزودن الیاف موجب بسته ماندن دهانه ترکها و افزایش سطح خود ترمیمی در بتن میگردد.افزایش کنترل ترکها در بتن خودترمیم شونده در صورت استفاده از چندین الیاف اعم از پلی پروپیلن، ماکروسنتتیک پلیمری و توئیست میکس به صورت ترکیبی بهتر اتفاق خواهد افتاد. این موضوع به خاطر اثر سینرژیک ترکیب الیاف با یکدیگر با توجه به نوع عملکردشان در بتن میباشد.
طی آزمایشهای انجام شده، استفاده از الیاف به میزان 1 الی 2 درصد وزن سیمان و استفاده از میکروسیلیس به میزان 5 الی 10 درصد وزن سیمان مصرفی در بتن و با بررسی مدت زمان لازم برای ترمیم بتن شاهد بودیم که مقدارترمیم وابسته به شرایط محیطی است. در نبود رطوبت میزان ترمیم ناچیز و کمتر از 1.5 درصد در طول 90 روز اولیه عمر بتن خواهد بود.به طور کلی بتن خود ترمیم شونده به صورت اصطلاحی به بتنی گفته می شود که در طول مدت زمان طولانی در ساختار خود دچار واکنش های شیمیایی مثبتی گردد که نتایج حاصل از این واکنش ها سبب کاهش و کنترل ترک ها بتن گردد.
الیاف ماکروسنتتیک در بتن
الیاف ماکروسنتتیک در بتن
CivilBeton
بتن به عنوان یکی از پرکاربردترین مصالح در صنعت ساخت و ساز به شمار میآید و از نظر مقاومت فشاری دارای ویژگیهای بی نظیری میباشد. در این میان ضعف مقاومت کششی و حالت شکنندگی بتن، شاید نقطه تاریکی در ویژگیهای این متریال محسوب گردد.
بتن تحت ضعف کششی خود بسیار مستعد ترک خوردن بوده و این امر با توجه به نوع ترکهای ایجاد شده میتواند صدمات جبران ناپذیری را در برخی پروژههای به همراه داشته باشد.
استفاده از شبکه آرماتور در مقاطع مختلف به منظور افزایش ظرفیت کششی بتن و کاهش شکنندگی آن تا حدی توانسته ضعف کششی بتن را کاسته و بتن مسلح به عنوان ترکیبی مناسب جهت ساخت و ساز معرفی شود. اما این تمام ماجرا نیست و در بسیار از مقاطع، شبکه آرماتور به تنهایی پاسخگوی ضعف کششی بتن و همچنین بازدارنده ایجاد ترک در بتن نمیباشد.
با فرض استاندارد بودن نسبت آب به سیمان، نوع سیمان و ابعاد سنگدانه ها و همچنین کلیه مراحل ساخت بتن، میتوان با افزودن الیاف ماکروسنتتیک به بتن، بر رفتار شکل پذیری، مقاومت کششی، مقاومت خمشی، مدول الاستیسیته، مقاومت ضربه و برخی مشخصات مکانیکی دیگر بتن، اثر مثبت و قابل توجهی بر جای گذاشت.
افزودن الیاف به بتن مسلح، باعث ایجاد تغییراتی در سازوکارهای انتقال تنش بر روی سطح ترک میشود که از مهمترین آنها میتوان به تغییر سازوکار انتقال کشش و برش اشاره نمود. پس از ایجاد ترک در بتن، علاوه بر آرماتور، الیاف نیز دو سطح ترک را به هم متصل کرده و در انتقال تنش کششی بین دو صفحهی ترک مؤثر هستند.این موضوع باعث افزایش ظرفیت کششی بتن و کاهش فواصل ترکها در بتن خواهد شد.
نتایج بسیاری از مطالعات و آزمایشها نشان میدهد که با افزایش ضخامت نمونههای بتنی و افزودن الیاف به مخلوط بتنی مقدار عمر خستگی بتن افزایش مییابد.
در پروژه هایی نظیر کفسازی های بتنی ، به دلیل شکل هندسی بتن که دارای نسبت سطح به ضخامت زیادی می باشد و همچنین به دلیل سطح صاف و پرداخت شده وسیع بتن ، ضعف کششی ، میزان انبساط و انقباض بتن و در نتیجه ترک های مختلف ناشی از موارد ذکر شده به خوبی نمایان خواهد گشت.بدین منظور استفاده از الیاف های مختلف در کفسازی های بتنی بسیار رایج بوده و نتایج مختلفی در پروژه های مختلف به دست آمده است.
به طور کلی از نظر علمی و تجربی ، نتایج مثبت استفاده از الیاف ماکروسنتتیک در مقاطع مختلف بتن اثبات گردیده است اما مقتضی است پیمانکاران گرامی در انتخاب نوع الیاف مصرفی بسیار دقت نموده و همچنین نظارت لازم را در مراحل مختلف ساخت بتن نیز به کار گیرند.
بتن پرمقاومت به زبان ساده
بتن پرمقاومت به زبان ساده
CivilBeton
تعریف بتن پرمقاومت
با توجه به اینکه مقاومت فشاری بتن مهمترین خصوصیت آن است، در سالهای گذشته تحقیقات وسیعی جهت ساخت بتن با مقاومت بالا انجام شده است. اگرچه تعاریف متفاوتی برای بتن با مقاومت بالا ارائه شده، اما عموماً بتن با مقاومت فشاری بیش از 50 مگاپاسکال را بتن پر مقاومت مینامند.
مزایای بتن پرمقاومت
از مزایای این نوع بتن میتوان به مقاومت فشاری و مقاومت کششی بالا، مدول الاستیسیته زیاد و نفوذپذیری کم را نام برد. از عوامل مؤثر در رسیدن به چنین مقاومتهای بالایی در بتن را میتوان به استفاده از شن و ماسه با دانه بندی و شکل مناسب، افزایش مقدار سیمان مصرفی، محدود کردن بزرگترین دانه، استفاده از ماسه با مدول نرمی مناسب و نسبت ماسه به سیمان مناسب برای همگنی بیشتر را نام برد. همچنین استفاده از برخی مواد پوزولانی مانند میکروسیلیس نیز میتواند بتنی متراکمتر و با تخلخل کمتر را ایجاد کند
بتن پرمقاومت به زبان ساده
پیشرفت تکنولوژی صنعت ساخت و ساز ، باعث ایجاد نیاز و در ادامه معرفی چندین نوع بتن با مشخصات ایده آل گردید.مقاومت مشخصه بتن به عنوان اولین آیتم های مورد بحث کارشناسان قرار می گیرد.در ادامه ساخت بتن های دوام محور و پایدار در شرایط مختلف محیطی نیز مورد توجه مهندسین عمران قرار دارد.
بتن با عملکرد بسیار بالا (High Performance Concrete) به طور معمول به بتنی اطلاق می گردد که در کنار داشتن مقاومت فشاری در محدوده 100 مگاپاسکال ، دارای مقاومت خمشی در محدوده 8 مگاپاسکال و مقاومت کششی در بازه 6 الی 10 مگاپاسکال باشد.ویژگی هایی مانند دوام و پایایی بالا در مقایسه با سایر بتن ها نیز جز مشخصه های بتن های با عملکرد بسیار بالا می باشد.
انتخاب عیار سیمان مورد نیاز و نوع سنگدانه های مرغوب با دانه بندی مناسب جهت بهبود خواص اولیه بتن بسیار مهم می باشد.استفاده از افزودنی هایی مانند فوق روان کننده و ژل میکروسیلیس باعث اصلاح مشخصات ساختاری بتن مانند نسبت آب به سیمان ، کاهش تخلخل ، مویینگی کم و در نتیجه نفوذناپذیری و مقاومت بالای بتن می گردد.
استفاده از الیاف بتن اعم از پلی پروپیلن و پلیمری ، سبب افزایش شکل پذیری ، طاقت و مقاومت ضربه ای بتن می گردد. الیاف در ماتریس منسجم بتن با عملکرد بسیار بالا ، نقش اتصال در تراز میکرو رو فراهم کرده و کنترل ترک ها در بتن را بسیار بالا می برد.همچنین در تراز ماکرو نقش میلگرد و مسلح کردن بتن را به عهده خواهد داشت.
به طور کلی جهت دستیابی به بتن پرمقاومت ، آیتم های زیادی دخیل بوده و چنانچه مراحل کار تماما به صورت کنترل شده انجام پذیرد ، شاهد حصول کیفیت مطلوب در بتن خواهیم بود.